Jak pomóc dziecku w adaptacji do przedszkola

Drodzy Rodzice,

proces adaptacji Państwa dziecka w nowym środowisku, to również stres dla Was. Chcemy być dla Państwa wsparciem w tym ważnym okresie. Dlatego przygotowaliśmy krótki poradnik, w którym zawarte zostało kilka najważniejszych wskazówek, ułatwiających rozpoczęcie nowego etapu w życiu Waszej rodziny.

Rady dla rodziców przygotowujących swoje dzieci do podjęcia edukacji przedszkolnej:

1. Nie należy dziecka straszyć przedszkolem np. „Tam zrobią z ciebie grzeczne dziecko” lub „W przedszkolu będziesz musiał zjadać wszystko!”.
2. Należy wyjaśnić dziecku dlaczego będzie chodziło do przedszkola.
3. Należy w domu dużo rozmawiać na temat przedszkola, opowiadać, że będzie bawiło się z rówieśnikami i z panią. Ważne jest przedstawienie pozytywnego, ale niezbyt wyidealizowanego obrazu przedszkola.
4. W domu powinno się wprowadzić zasady i wspólnie z pociechą pilnować, by były przestrzegane.
5. Przyzwyczajać dziecko do jedzenia urozmaiconych potraw. Uczymy samodzielnego jedzenia.
6. Odzwyczajać je od smoczka, pampersów czy picia z butelki.
7. Pozwolić dziecku uczestniczyć w przygotowaniach do przedszkola (wspólny zakup wyprawki do przedszkola) – dajmy możliwość przyzwyczajania się do tych rzeczy w domu, aby w przedszkolu to wszystko nie było takie nowe, a już znajome i zarazem łatwe do rozpoznania.
8. Jeżeli dziecko do tej pory nie rozstawało się z rodzicami, powinno być na kilka godzin pozostawione pod opieką bliskich osób, bowiem w przeciwnym razie przedszkole będzie kojarzyło się mu z pierwszym rozstaniem.
9. Przyzwyczajać dziecko do samoobsługi, nie wyręczać go w ubieraniu, przy jedzeniu czy myciu rąk, a także w korzystaniu z toalety.
10. Nauczmy dziecko komunikować swoje potrzeby fizjologiczne.
11. Organizujmy krótkie pożegnania. Odprowadzając dziecko do przedszkola należy maksymalnie skrócić moment pożegnania- pomagamy się przebrać, żegnamy się i wychodzimy. Powinno to przebiegać w atmosferze  miłości, ale stanowczo i zdecydowanie. Nie wracajmy sprawdzić, czy pociecha się bawi. Przedłużające się pożegnania są dla dziecka bardziej stresujące.
12. Nie zmieniamy decyzji o pójściu do przedszkola pod wpływem płaczu dziecka – jeśli zrobimy to choć raz, będzie wiedziało, że łzami może wymusić powrót do domu.
13. Przychodźmy po dziecko punktualnie. Należy powiedzieć dziecku kiedy zostanie odebrane z przedszkola, podając punkt w czasie, który będzie dla niego łatwy do określenia (np. ,,po leżakowaniu” lub ,,po podwieczorku”).
14. Organizować dziecku kontakty z innymi dziećmi, np. na placu zabaw czy w domu.
15. Warto starać się zredukować inne stresy, niezwiązane z przedszkolem, aby na czas pierwszych tygodni w przedszkolu „wyłączyć” inne większe emocje czy życiowe zmiany typu przeprowadzka, dłuższa nieobecność rodziców w domu, narodziny rodzeństwa, pobyt w szpitalu czy złe doświadczenia z opiekunką. W takich przypadkach należy podwójnie zadbać o zaspokojenie potrzeb dziecka, zwłaszcza tych związanych z jego strefą emocjonalną.

A we wrześniu….

Wraz z dniem przekroczenia progu przedszkolnego, powinno przestrzegać się kilku podstawowych zasad, które przyczynią się do łagodniejszego procesu adaptacji:

• regulowanie pobytu dziecka w przedszkolu ( w początkowym okresie dobrze jest odbierać je wcześniej, ponieważ dziecko ma inne poczucie czasu i okres przebywania poza domem wydaje mu się bardzo długi);
• krótkie pożegnanie w przedszkolu;
• nieokazywanie dziecku własnych rozterek w trakcie pozostawiania go w przedszkolu, bowiem wtedy przekazujemy mu swoje lęki;
• chwalenie malucha za to, że dzielnie sobie radzi w nowej sytuacji, rozmowy  o tym, że nawet dorośli trochę się denerwują, gdy robią coś pierwszy raz, ale po jakimś czasie czują się lepiej;
• niemówienie dziecku, że zostanie zabrane wcześniej, kiedy to jest niemożliwe, bowiem będzie nieszczęśliwe, że rodziców nie ma; unikanie obietnic, których nie można wypełnić ;
• odbierając dziecko z przedszkola nie zasypujemy go od razu pytaniami: ,,no i jak było?”, ,,jak ci się podobało?”, ,,płakałeś?”, ,,co robiłeś?”, takie pytania mogą niepotrzebnie zestresować malucha, lepiej będzie, jeżeli zwyczajnie ucieszymy się na jego widok, przytulimy i zaproponujemy coś miłego, co można wspólnie porobić, a dziecko samo zacznie opowiadać.
• po odebraniu dziecka z przedszkola unikanie omawiania jego zachowania przy nim samym, bowiem stwierdzenia typu „Nie chciał jeść”, „Zrobił w majtki” itp. odbijają się negatywnie na dziecku;
• nie porównujemy dziecka z rówieśnikami, czy starszym rodzeństwem, nie mówimy ,,Popatrz, Jasio nigdy nie płacze w przedszkolu”, każde dziecko może mieć inne tempo adaptacji i w inny sposób reagować emocjonalnie na różne sytuacje, więc porównania nie mają sensu, a są dla malucha krzywdzące;
• przynoszenie przez dziecko do przedszkola „pluszowego przyjaciela”  – niech będzie to np. ulubiona przytulanka;
• ubieranie dziecka w strój wygodny do samodzielnego ubierania dla trzylatka (np. spodnie na gumce i kapcie na rzepy), które można pobrudzić;
• ścisła współpraca rodziców z nauczycielem, okazywanie zaufania do pracowników przedszkola.

Proces adaptacji może trwać od kilkunastu dni do kilku miesięcy.

Daj dziecku tyle czasu, ile będzie potrzebowało, aby przystosować się do nowych warunków. Uniezależnienie się od najbliższych i nawiązanie pozytywnych relacji w nowym, przedszkolnym środowisku są osiągnięciem rozwojowym dziecka, na które warto czekać.