Zbliża się święto babci i dziadka.

Czasem nie zdajemy sobie sprawy lub nie doceniamy ich ważnej roli w życiu.

To dobry moment na chwilę refleksji!

„Rola babci i dziadka na przestrzeni lat uległa znacznej zmianie.

Kiedyś była ważniejsza i nieco bardziej doniosła, ponieważ to właśnie dziadkowie byli zaraz po rodzicach najbliższymi opiekunami dzieci.

Teraz w dobie żłobków, pogoni za pracą i rzadko występujących rodzin wielopokoleniowych, jej znaczenie się zmieniło.

W dzisiejszych czasach babcia i dziadek często jeszcze pracują i nie mogą poświęcić wnukom tyle czasu, ile by chcieli.

Równie często odległość jest czynnikiem, który nie pozwala na częste wizyty, czy wspólne spędzanie czasu z wnukami.

Jednak mimo tych zmian, dziadkowie nadal odgrywają bardzo ważną rolę w ich życiu.

Babcia i dziadek stanowią ogniwo łączące rodzinę jako całość.

To oni przekazują wiedzę z pokolenia na pokolenie, opowiadają o swoich przodkach, kultywują tradycje rodzinne.

Dzieci chętnie słuchają tych opowieści. To podstawa do nawiązania nici porozumienia, której nie można nawiązać z inną osobą z rodziny.

To właśnie dziadkowie stanowią źródło inspiracji, pasji, historii, którą mogą zarazić młodsze pokolenia.

Któż inny niż babcia i dziadek tak pięknie opowiada o dawnych czasach?

Dzięki pradziadkom i dziadkom dziecko zyskuje również poczucie zakorzenienia,

które jest niezmiernie ważne, ponieważ maluch dopiero kształtuje swoją tożsamość.

To właśnie dziadkowie stanowią korzenie i są elementem wspólnoty, której dzieci także są integralną częścią.

Stąd też stosunek dziecka do tej wspólnoty, jego poczucie bezpieczeństwa i przynależności w dużej mierze zależy od relacji z dziadkami.

To babcia i dziadek gromadzą oraz przechowują rodzinne pamiątki i potrafią najpiękniej o nich opowiadać”.

Dziadkowie w przeciwieństwie do zapracowanych i zagonionych rodziców mają więcej cierpliwości dla wnuków.

Dzięki zdobytym doświadczeniom, ponieważ już wychowali swoje dzieci, nie popełniają tyle błędów co młodzi, są najlepszymi pocieszycielami, opiekunami i powiernikami.

Babcia i dziadek posiadają niesamowitą umiejętność słuchania i to słuchania o wszystkim: o kamieniach na spacerze, o problemach w szkole czy z rodzicami, o nadziejach i wątpliwościach.

Każdy temat jest dla nich wyjątkowo ważny. Są otwarci i zawsze chętni do pomocy, nie krytykują, jak zdarza się to rodzicom, nie wyśmiewają jak koledzy – są i towarzyszą wnukom w ich radościach i smutkach.

Nie można również zapomnieć o tym, że babcia i dziadek to najlepsi kompani do zabaw, bo kto będzie pozawalał na wszystko swoim wnukom, jeśli nie oni?

Kto zabierze do cukierni przed obiadem i do parku kiedy rodzice są w pracy? Dziadkowie mają czas i mogą dać wnukom to, czego tak bardzo potrzebują: siebie.

Kocham mocno babcię, dziadka to nie żarty, moi mili.

Dzisiaj Im życzenia składam, by sto latek jeszcze żyli.

Kiedy smutek mnie ogarnia i wszystkiego mam już dosyć,

dziadek mocno mnie przytuli, o to go nie trzeba prosić.

Gdy pomyślę o łakociach, babcia zaraz coś upiecze.

Muszę przyznać- te wypieki najwspanialsze są na świecie……

Z okazji tego pięknego święta na ręce wszystkich Babć i Dziadków w imieniu społeczności naszego przedszkola

składamy wiązankę najpiękniejszych życzeń:

nieprzemijającego zdrowia,

pogody ducha,

realizacji wszystkich pragnień i marzeń

i stu lat w otoczeniu kochających dzieci, wnuków i prawnuków.

Bądźcie z Nimi jak najdłużej, aby mogły czerpać od Was mądrość i życiowe doświadczenie.