Drodzy Rodzice!

Zachęcamy was do przeczytania i zapoznania się z poradnikiem przygotowanym przez nasze panie nauczycielki.

Dowiecie się jak przygotować dziecko do przedszkola, otrzymacie szereg porad jak w pierwszych dniach przyzwyczajać dziecko do jego nowej rzeczywistości oraz co potrzebne jest w przedszkolu.

W obecnym okresie jesteśmy w stanie pandemii i musimy przestrzegać zasady reżimu sanitarnego.

W związku z powyższym nie możliwe będzie przynoszenie zabawek, których nie można skutecznie zdezynfekować.

Jedynie przytulanki  do spania, w pościeli będą dozwolone (które zostaną już w przedszkolu w pościeli).

 

 

 

    Od trzeciego roku życia dziecka rozpoczyna się okres zwany przedszkolnym. Oznacza to między innymi, że trzylatek może już przez dłuższy czas przebywać poza domem pod opieką osób trzecich.

Dlatego rodzice zapisując dzieci do przedszkola są przekonani, że to decyzja korzystna dla rozwoju malucha.

Wątpliwości pojawiają się już w pierwszych dniach września kiedy dziecko rozpaczliwie broni się przed przebywaniem w obcym miejscu.

Nie pomagają zapewnienia : szybko po ciebie przyjdę, tylko się trochę pobawisz.

Oderwanie od najbliższych budzi w dziecku strach, traci ono jedną z najważniejszych potrzeb psychicznych – poczucie bezpieczeństwa.

Poza tym w domu wszyscy rozumieją jego dziecinne słowa, gesty, mimikę. W przedszkolu pani inaczej mówi, inaczej się uśmiecha, poświęca czas nie tylko jemu ale i innym dzieciom. Czasem trzeba czekać na swoją kolej do zabawki. Sytuację pogarsza fakt, że dziecko w zakresie samoobsługi zdane jest na dorosłego.

Ma opory, by korzystać z obcej łazienki, jak powiedzieć obcej pani, że chce mu się siusiu.

Przez długi czas dziecko kojarzy nauczycielkę, nawet najmilszą, z momentem utraty bezpieczeństwa. Dlatego płacze na jej widok.

Trzeba czasu, by to zmieniło się na korzyść.

   Czy pójście do przedszkola zawsze musi oznaczać dla dziecka dramat ? Absolutnie nie ! Można postarać się, by koszty adaptacji były jak najmniejsze.

Sami rodzice mogą ułatwić swojemu dziecku i sobie pierwsze dni w przedszkolu. W jaki sposób ? Oto kilka sprawdzonych rad:

 

Wskazówki dla rodziców 3-latków

 

„Wszystkiego, co naprawdę trzeba wiedzieć, nauczyłem się w przedszkolu
– o tym jak żyć, co robić, jak postępować, współżyć z innymi,
patrzeć, odczuwać, myśleć, marzyć i wyobrażać sobie lepszy świat..”

                                            ROBERT FULGHUM

 

Dobra adaptacja do nowego środowiska jakim jest przedszkole, w dużej mierze zależy od Rodziców i ich postaw.  

 

AKCJA ADAPTACJA!

Informacja dla rodziców dzieci 3-letnich, które pierwszy raz wyruszą do przedszkola:

Droga mamo, drogi tato…
Kończy się powoli lato.
Do przedszkola się wybieram,
a na nową podróż więc zabieram:
- wygodne ubranka, w których będę mógł się swobodnie czuć podczas zabawy, i które sam ściągnę
i ubiorę po spaniu lub w toalecie;
- zestaw zapasowych, podpisanych ubranek, które będą czekały w szafeczce gdy udekoruję bluzkę zupką
lub zgubię drogę do toalety;
- wygodne kapcie na rzepy;
- chusteczki mokre i suche bo jestem eleganckim przedszkolakiem;
- swoją ulubioną piżamkę i poduszeczkę.
No i tyle!
Lecz nie martwcie się – jestem niewątpliwie niesamowicie dzielnym brzdącem, ale może się przytrafić tak,
że kilka łez popłynie mi z oczu przy pożegnaniu.
Bez obaw, to normalne! - w końcu jestem jeszcze malutki.

 

 

Co mogą zrobić rodzice, aby przygotować dziecko do przedszkolnego startu?

 

Należy postarać się przedstawić dziecku przedszkole w sposób pozytywny i pełen entuzjazmu, zachowując przy tym umiar i naturalność.

Stopniowo dostosowywać rytm dnia dziecka do rytmu panującego  w przedszkolu – wstawanie o stałej, niezbyt późnej godzinie (śniadanie w przedszkolu jest o 8.30),

stałe pory posiłków, stała godzina wychodzenia na spacer, powtarzanie codziennych drobnych rytuałów

(np. wspólne sprzątanie zabawek, mycie rąk w określonych sytuacjach, wspólna zabawa, itp.)

Jeśli dotąd dziecko nigdy nie rozstawało się z rodzicami, warto poświęcić czas

i podjąć wysiłek, aby przyzwyczaić dziecko do krótkiej rozłąki i pozostawiać je pod opieką innej osoby dorosłej (zapewniając dziecku pełne bezpieczeństwo).

Dobrze, aby podczas ćwiczenia rozłąki z rodzicami, była to zawsze ta sama osoba.

 

Warto zapewnić dziecku kontakty i możliwość zabawy z innymi rówieśnikami.

 

Jeśli dziecko nie jest jeszcze w pełni samodzielne w zakresie samoobsługi, to okres wakacji przed przedszkolną inauguracją należy wykorzystać, aby sytuację poprawić.

 

Należy zastanowić się, z czym dziecko nie potrafi jeszcze samo się uporać.

 

Gdy dziecko jest karmione, ubierane, wysadzane na nocnika (nosi pampersy), wożone w wózku - to znaczy, że jest traktowane poniżej swoich możliwości rozwojowych.

 

Rodzice powinni pamiętać, aby nie ulegać pokusie wyręczania i zastępowania dziecka we wszystkich czynnościach.

Można natomiast towarzyszyć dziecku w próbach samodzielności, zapewniając je o swojej gotowości do pomocy.

Następnie stopniowo wycofywać się z prostych czynności, aby dziecko samo mogło doświadczyć sukcesu,

przekonać się o swoich możliwościach, uwierzyć w siebie i stać się bardziej niezależne.

Dziecko 3-letnie w przedszkolu: - sygnalizuje swoje potrzeby fizjologiczne i potrafi korzystać z sedesu (małego) - potrafi samodzielnie umyć, wypłukać i wytrzeć ręce - potrafi posługiwać się łyżką i samodzielnie spożyć posiłek o różnej konsystencji - potrafi wytrzeć nos chusteczką w razie zauważonej potrzeby - potrafi wkładać kapcie (buty) i podejmuje próby samodzielnego rozbierania i ubierania się - sprząta zabawki po skończonej zabawie - komunikuje werbalnie lub niewerbalnie inne swoje potrzeby (np. potrzeba napicia się między posiłkami, chęć zjedzenia dokładki, chęć zabawy jakąś zabawką, itp.)

 

O aktywny udział dziecka w przygotowaniach do pójścia do przedszkola można zadbać

np. kupując wspólnie z nim kapcie (ulubiony kolor, wzór).

W dniu inauguracji najcenniejszy dla dziecka jest spokój jego rodziców.

 

Dlatego wieczorem, poprzedniego dnia, można razem naszykować ubranie
i opowiedzieć dziecku, jak będzie wyglądał jego dzień od chwili przebudzenia
oraz postarać się, aby dokładnie tak było. Rano wstać na tyle wcześnie, aby spokojnie wykonać rutynowe czynności.

 

Do przedszkola należy wyjść wcześniej i bez pośpiechu, konkretnie powiedzieć dziecku, kiedy będzie odebrane,

np. „po obiedzie”, a nie „za chwilkę”. 

Koniecznie trzeba dotrzymać obietnicy.

 

Pożegnanie w przedszkolu powinno czułe, ale krótkie, niezależnie od okoliczności (płacz dziecka, smutek) – przedłużanie tego momentu tylko pogorszy sytuację.

Zwykle po wejściu do sali uwaga dziecka przenosi się na otoczenie (zabawki, rówieśnicy, to co mówi pani) i dziecko uspokaja się.

 

Rodzice powinni poinformować dziecko o leżakowaniu po obiedzie. To nie może być dla dziecka zaskoczeniem.

 

Rady dla rodziców w pierwszych dniach września

 

Nie przeciągaj pożegnania w szatni. Pomóż dziecku rozebrać się, pocałuj je i wyjdź.

 

Nie zabieraj dziecka z powrotem do domu, kiedy płacze przy rozstaniu.

Jeśli zrobisz to choć raz, będzie wiedziało, że łzami można wiele wymusić.

Największe nasilenie płaczu jest zawsze w dniu drugim i trzecim (też po weekendzie).

Pierwszego dnia większość dzieci nie płacze - zwycięża ciekawość przedszkola.

 

Nie obiecuj: „Jeśli pójdziesz do przedszkola, to coś dostaniesz” (to forma przekupywania).

Gdy przyjdziesz po dziecko, możesz dać mu mały prezencik.

Możesz wtedy powiedzieć: „Witaj, myślałam/em o tobie. Popatrz, mam coś dla ciebie.”

 

Jeśli dziecko przy pożegnaniu z mamą płacze, może warto, aby przez kilka dni odprowadzał je do przedszkola tata.

 

Kontroluj to, co mówisz do dziecka. Zamiast: „Już możemy wracać do domu”, powiedz: „Teraz możemy iść do domu”.

To niby niewielka różnica, a jednak pierwsze zdanie ma negatywny wydźwięk.

 

Nie wymuszaj na dziecku, żeby zaraz po przyjściu do domu opowiedziało, co się wydarzyło w przedszkolu.

To powoduje niepotrzebny stres.

 

Zawsze pytaj o wydarzenia w przedszkolu w aspekcie pozytywnym:

„Co ciekawego dziś robiliście?”, „w co się dziś bawiłeś/łaś? z kim?”, „co dobrego jadłeś/łaś?”, „czy byliście dziś na dworze?”, itp.

 

Unikaj pytań: „czy ktoś tobie dziś dokuczał?”, „czy XY cię dziś uderzył?”, „czy ktoś zabierał ci zabawki?” – nawet, jeżeli poprzedniego dnia miało miejsce takie zdarzenie.

O tego rodzaju sprawy pytaj wyłącznie nauczycielki, a jeżeli dziecko samo zasygnalizuje taką sytuację, zawsze wyjaśnij to następnego dnia z nauczycielką.

 

Pamiętaj: Zawsze żegnaj i witaj swoje dziecko UŚMIECHEM!

 

 

Uwagi dotyczące ubierania dziecka do przedszkola

 

Spodnie, spódniczki, najlepiej na gumkę - nie za luźną i nie za ciasną.

 

Nakrycie głowy także w okresie letnim.

 

Bluzki z odpowiednio luźnymi rękawami. Dzieci myją ręce z podciągniętymi rękawami, aby ich nie zmoczyć.

Gdy rękawy są za ciasne  i nie dają się podciągnąć, dziecku trudno będzie ich nie zalać.

 

Buty wyjściowe: bezpieczne (nie klapki, nie drewniaki i nie śliskie), łatwe do wkładania, zapinane na rzepy lub suwak (sprawny).

 

Odzież wierzchnia zawsze adekwatna do pogody danego dnia!

Zdarza się, że brak odpowiedniego ubrania u jednego dziecka, powoduje brak możliwości wyjścia na dwór z całą grupą.

 

Kapcie najlepsze na gumowej podeszwie, zapinane na rzepy (z wyjątkiem ortopedycznych).

Ułatwiają dziecku samodzielne zdejmowanie  i wkładanie, czyli osiąganie samodzielności w zakresie jego możliwości.

 

Szczególną uwagę  należy zwrócić na sprawność suwaków.

Dzieci nie potrafią ich zreperować same, więc opóźnia to bądź uniemożliwia wyjście do ogrodu całej grupy.

Trzylatek z czasem sam zaczyna zapinać i rozpinać suwak, ale musi być on sprawny.

 

Najważniejsze, aby w każdym momencie okresu adaptacji zachować spokój.

Personel przedszkola ma wieloletnie doświadczenie i wysokie kwalifikacje.

Wszyscy wiemy, że początek września to czas trudny dla dzieci i dla rodziców.

Dla nas też nie jest łatwy, ale jesteśmy na to przygotowani.

 

Okres adaptacyjny to na pewno trudny czas dla całej Rodziny - rozstania, płacz i jeszcze wyrzuty sumienia u Rodziców.

Rodzice powinni jednak uzbroić się w cierpliwość i być konsekwentnymi.

Przede wszystkim pomimo ostrych buntów ze strony dziecka, tupania, gryzienia, płaczu nie ulegać i przyprowadzać
do przedszkola. Jeśli ulegniemy cały nasz wysiłek będzie na nic.

Jeśli zastosujecie się państwo do powyższych zaleceń to trudnych rozstań na pewno nie będzie .

 

Prosimy o odrobinę zaufania i posłuchanie naszych rad, nawet, jeżeli będzie to dla Państwa trudne .

 

Życzymy powodzenia